Η εθνική Ελλάδος είναι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας, όμως για πρώτη φορά από το 2004 παρήγαγε τέτοιο υλικό ονείρων. Ωστόσο, τότε ήταν όλη η πορεία παραμυθένια. Η διαφοροποίηση, εξάλλου, από το 3-0 επί της Σκωτίας στη Γλασκώβη, είναι η στιγμή. Εκείνη η πορεία, ούτως ή άλλως, ήταν ένα άθροισμά τους. Αυτό το παιχνίδι, από τη μεριά του, προσέφερε μια αξέχαστη εικόνα.
SUPER ΔΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Εθνική Ελλάδος: Η λογική του Γιοβάνοβιτς
Ο Αδέκαρος συνιστά, σε πείσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, ψυχραιμία για την εθνική Ελλάδος. Δηλαδή, ζητά από το δέκτη να εκτιμήσει την ίδια τη στιγμή. Να αποτυπώσει στη μνήμη του τα συναισθήματά του. Να τα κατατάξει σε αναλογία με το φλερτ με μια νεράιδα κάτω από την Ακρόπολη. Ένα κορίτσι, κιόλας, που δεν το ξαναείδες. Το μυαλό, λοιπόν, σκανάρει τη διαδικασία. Φυσικά, εκείνη η νύχτα συνέβη. Οπωσδήποτε συνέβη. Όμως, αποκτά ραμπελικές διαστάσεις. Το κορίτσι αποκτά, παροδικά, ανείπωτη ομορφιά. Η στιγμή, λοιπόν, θεριεύει. Και αυτό δεν έχει κάτι κακό. Η απαίτηση, όμως, να ξαναβρείς αυτό το κορίτσι δεν συνάδει με το ρεαλισμό. Και αν είσαι αρκετά άτυχος και όντως το ανταμώσεις, η απογοήτευση θα είναι πτώση χωρίς αλεξίπτωτο.
Η εθνική Ελλάδος δεν θα παίζει πάντα έτσι. Ο νέος και σπουδαίος πλέει στο φαεινό του πράγματος μόλις μία φορά. Είναι η στιγμή της Αποκάλυψης που κάνει ξεχωριστό το πεδίο. Η ομάδα των 22,7 ετών θα είναι, εξάλλου, λίγο μεγαλύτερη αύριο. Η συγκεκριμένη Εθνική, λοιπόν, δεν διαφέρει από τους μαθητές της πρώτης λυκείου. Εκείνους, δηλαδή, που βλέπουν οι καθηγητές και τους λένε “εσείς θα αλλάξετε τον κόσμο”.
SUPER ΔΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, εξάλλου, πολύπειρος σε βιώματα αν μη τι άλλο, ξέρει πως η ζωή καίει εκείνους που για καιρό τελούν σε άγνοια. Είναι, προφανώς, υπέροχο να τους βλέπεις. Είναι, όμως, επικίνδυνο να τους αφήσεις να περπατήσουν ξυπόλητοι πάνω στα κάρβουνα της πραγματικότητας.
Ήταν, λοιπόν, one and done. Οι υποσχέσεις απομακρύνουν, πάντα, ελαφρώς την αγάπη. Αντικαθιστούν, κιόλας, το συναίσθημα με κάτι πρακτικό.
Ό,τι καλύτερο, λοιπόν, μπορούμε να κάνουμε, είναι να έχουμε μια έντονη ανάμνηση του συναισθήματος. Ό,τι χειρότερο, όμως, να περιμένουμε την επανάληψή του.
Ο Αδέκαρος Κριτής
