Ο Ολυμπιακός έχει μια δεξαμενή φιλάθλων πολύ σημαντική -και γι’ αυτούς ο Μπάμπης Κωστούλας είναι ένα παραμύθι. Ο ηλεκτρισμός, εξάλλου, που προκύπτει από την ίδια την παρουσία του 17χρονου είναι ασύγκριτος. Το ίδιο, ασφαλώς, συμβαίνει και με τον Χρήστο Μουζακίτη. Το επιχείρημά τους δεν αφορά μόνο στο ότι είναι παιδιά του Ολυμπιακού. Περισσότερο εστιάζει στην καλλιτεχνία.
Σίγουρα, οι πιο παλιοί φίλοι του κλαμπ δεν θέλουν να φύγουν οι έφηβοί του χωρίς να τους χαρούν. Εξάλλου, η παρουσία τους τη σεζόν που παρέρχεται έμοιαζε με παλιγγενεσία. Ο Μουζακίτης, ένας χαφ που καταλαβαίνει τη γεωμετρία. Ο Κωστούλας, ένας φορ με τρομερή φυσική δύναμη, που κρίνει παιχνίδια. Το τελευταίο αριστούργημά του, εξάλλου, έγινε στο Καραϊσκάκη, στο 4-2 με τον Παναθηναϊκό για τα playoffs της Super League. Ο Μουζακίτης, επίσης, παρήγε το δικό του αραβούργημα με το εκπληκτικό βολέ στη φάση των “16” του Κυπέλλου. Πρόκριση, με γκολ στο 90+4′, επί του “αιωνίου”. Ήτοι… έκσταση.
SUPER ΔΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Ολυμπιακός: Να τα κρατήσει όσο μπορεί
Ο Ολυμπιακός δεν έχει μόνο Κωστούλα και Μουζακίτη. Έχει και Κωνσταντή Τζολάκη, ενώ ο Αντώνης Παπακανέλλος είναι στο δρόμο. Το ίδιο ισχύει και για άλλους, εξάλλου ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ διαλέγει όποιον του ταιριάζει.
Ασφαλώς, η αγορά δεν λειτουργεί με κριτήριο το ρομαντισμό. Όταν ο ακροατής λαμβάνει προτάσεις προς τον Ολυμπιακό της τάξης των 30 εκατομμυρίων, κατανοεί τη δυσκολία της παραμονής. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δυσθυμεί. Εξάλλου, το ενδιαφέρον για τον Κωστούλα είναι γόνιμο ακόμα και πριν την αποκάλυψή του σε επίπεδο Ανδρών. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός πρέπει να κρατήσει τους μικρούς του όσο μπορεί.
Όχι μόνο για να ανεβάσουν την οικονομική αξία τους, αλλά διότι είναι και καλό… κάρμα.
Μια υπέροχη σχέση
Όπως ίσχυε με τους φίλους του Παναθηναϊκού στο λυκόφως του 20ού αιώνα, εκείνοι του Ολυμπιακού λατρεύουν τους μικρούς της ομάδας. Τους βλέπουν στο γήπεδο και νιώθουν… πατεράδες και μητέρες. Η φόρμα της στοργής, λοιπόν, είναι αναπόφευκτη.
Με τον Κωστούλα και τον Μουζακίτη, ο Ολυμπιακός γράφει ένα αληθινό κεφάλαιο στην Ιστορία του. Μεγαλύτερο ακόμα και από την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος. Το ίδιο ίσχυε με τον Πέτρο Καραβίτη, ακόμα και με τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο. Όσο η ΠΑΕ, λοιπόν, κρατά αυτά τα παιδιά στο Φάληρο τόσο κεφαλαιώνει τη σχέση της με τον κόσμο. Εκείνη, δηλαδή, που προκύπτει από όλες τις αφηγήσεις. Και που έκανε τόσο μοναδικά -και ανεπανάληπτα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα- τα 100 χρόνια του συλλόγου.
Ο Αδέκαρος Κριτής
